Kalbiniz Aklınız Kadarsa, Büyük Zarardasınız...

"Kalbiniz aklınız kadarsa, büyük zarardasınız..." bu yazıyı yazmama neden olan cümle ...

Sahiden de aklımız kalbimizle eşdeğer büyüklükteyse daha bi zarardaydık.

Şöyle de bir şey var ; kimine göre kalp akıldan  büyük olmalı ki bu insanlara "Duygusal insanlar " diye nitelendiriyoruz, kimine göre de akıl kalpten büyük olmalı bunları da "Mantıksal insanlar" diye nitelendiriyoruz.

Yeterince niteliklerin niceliklerin içinde kaybolmamız yetmiyormuş gibi, bir de dahalara daha katarak kendimizi büyüyoruz sanıyoruz. Aslında sorunlarımızı büyütüyoruz farkında olmadan...

Hem her ne kadar büyürsek büyüyelim bazen aklımız kalbimizle aynı büyüklükte kalabiliyor. İşte tam da o noktada Araf'ta kalmışlığın verdiği hüzn-ü bunalım bizi buluyor.

Kurtulmanın yolu mu ? Çok basit. Bir tarafı seçmek !

Seçimler her zaman kötü şeyler gibi gözükse de , çoğu zaman bizleri belirsizlikten kurtarır.

Benim şu sıralar kalbim daha büyük aklımdan... Gittiğim yerler de yürüdüğüm yollar da can yakmıyor bu yüzden...

Kalbinizle aklınızın eşit kalmaması, seçimlerinizden memnun sonuçlar elde edebilmeniz ve hep hüzün kovan kuşu olmanız dileğiyle...


Not: Salih Tahir- www.humanvvay.com ,  ilham olan o güzel cümleyi bizimle paylaştığın için çok teşekkürler...
x,
g,

Mümkün Müdür Acaba ?

Küçük kuzenimle geçen bir hafta, beni cüssemden usandırdı ve şunu o kadar iyi anladım ki ; 'Kesinlikle bu kadar büyük olmak istemiyorum ! ' ... Dünyadaki insanların benden,mantıklı, akıllı, uslu şeyler beklemesi, beni kendi gözümde o kadar sıkıcı yaptı ki ben onun gibi üç yaşında olmak istiyorum.


Bir masanın etrafında toplaştığımızda gerek memleket meselelerinden gerek ilişkilerden ,şarap içip hayattan,insanlardan konusmak iyi güzel de bizim masadan başka masalara gitmek, konuştuklarını dinlemek istiyorum.. O insanlara da sarılmak ,anlamaya calışmak ve onlarla gülmek istiyorum. Bizim masayı zaten tanıyorum ki sıkıcı gelmişse hele niye zımbalanayım oraya...Masadaki peceteyi kibarca kucağıma serip düşürmeden oturmaktansa o peceteyle arkamdaki amcalara cee eeee yapmak daha eğlenceli geliyor. Ellerimle gözlerimi kapattıgımda sizi görmedigime hatta bu dünyada degilmişim gibi hissettigimde ,size de görünmez oldugum bir dünyada olmak istiyorum...Koltuklara oturmak degil üzerlerinde zıplamak istiyorum !


Tek işim gücüm ; sabah gözümü acar acmaz "kesfetmem gereken koskoca bir dünya" olmalı.. Her yere istedigimi cizebilip,diledigim yerde sarkı söyleyip,sokaktaki bisiklete binip, indirmek istediklerinde kacabilirim =) Dünya benim ! Kaldırımlarda koşarken aniden durdugumda kimse "ne yapıyor bu deli?" edasıyla beni izlemez. Kafelerde sıkılabilir,sevmedigim insanlara cevap vermeyebilir, istemediklerimin yüzüne bile bakmayabilirim... Konusmak istemiyorsam omzumu silkerim ve buna ragmen sevimli gözükebilirim =) ağzımdaki yemeği beğenmiyorsam rahatca tükürebilirim ve bu sayede kibarlık yüzünden midem hiç ağrımaz... birisi üzüldügünde "bir sey mi oldu ? " demek yerine "birşey ne oldu ? " diyerek onu anlamaya calışırım ve neden güldügünü anlamasam bile ben de ona gülümserim..


Ne zaman bir kuş görsem etrafında bir sylvester arar kedi gördügümde "bir kedi gördüm sanki "diyerek güşümser,nerede kurabiye görsem kurabiye canavarı taklidi yapar,her şapkanın içine tavsan var mı diye bakar, Pinokyonun başına gelenleri duyunca "Allah korusun ya basıma gelirse" korkusuyla mümkün bulabilir,kafamı attıranlara "kaka" diyebilir,sayfalardaki cicek resimlerini kimsenin koklamayacagı bir hevesle koklayabilirim.. İçi boş kahve fincanlarımı insanlara ikram eder ,olmayan kahveyi ictiklerinde bana teşekkür etmelerinin mutluluguyla gülümseyebilirim :) midemi şimdiki gibi doldurmak yerine daha az yerim.bir üzüm yer, kabugunu burnuma sokmaya calışırken üzümün içini şaraplaştırırm ağzımda.


Bir anda güler bir anda aglarım. Aglamam hiç utandırmaz hatta sokagın ortasında insanların arasında agladım diye elime bir psikolog numarası tutusturan da olmaz.


Ağzından komik sesler cıkan ve garip yüz ifadelerine her zaman cok güler, yanımda arkamda yürüyen amcalar teyzelerin oynayan kaşlarında cizgi film karakterlerini görür heyecanlanırım =)


Birşey istemiyorsam "yapma!" derim istemedigim seyleri istermiş gibi yapmam.her gün aynı saatte aynı seyi yapar , dünyanın her yerinde her istedigimde gidebilcegimi bilmeme ragmen rutinimi pek bozmak istemem. Alternatif bir hayat olasılıgını aklımın ucundan bile gecirmem...
tek derdim kolu cıkan bebeklerim, ocakta yanan hayali yemegim ve kahvemi begenmeyen hayali komsularım olur=)

Geceleri hafif yemegimi yada meyve püremi yer, tv de cizgi karakterlerin renkli dünyalarına bakarak huzur içinde uyurum..uykum hiç kacmaz ve kafamı hiçbirsey kurcalayamaz.. kurcalayan sadece ben olabilirim herseyi =)

En sevdigim sey annem babam ve hayallerim olur. ve son olarak derim ki ; HAYAT  budur !

x,

g,